Pan Kazimierz Ośka urodził się 27 września 1919 roku w Mozolicach w wielodzietnej rodzinie. Miał 6 braci i 3 siostry. Jego ojciec był kowalem. Przed wojną uczęszczał do dwuklasowej Szkoły Podstawowej w Słowikach (znajdowała się w domu państwa Sosińskich), a następnie do Szkoły Podstawowej w Brzeźnicy.

Od 1937 mieszkał w Warszawie, z trudem zarabiając na własne utrzymanie. Tam zastała go wojna. Uciekając ze zbombardowanej stolicy, znalazł się przy rosyjskiej granicy. Nie uwierzył zapewnieniom rosyjskiego oficera, że transportem kolejowym zostaną przewiezieni do miejsc zamieszkania i zdecydował się na ucieczkę. Dom i kuźnia w Słowikach zostały zniszczone, nie miał do czego wracać. Tymczasowo zajmował się handlem.

W czerwcu 1941 roku został schwytany w czasie łapanki i wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec. Pracował w małym gospodarstwie tuż przy granicy holenderskiej w Aachen (Akwizgran) przez kilka lat wojny. Jesienią 1944 roku dotarły tu wojska amerykańskie. 25 września 1944 Pan Ośka wykorzystał wojenne zamieszanie i z trzema kolegami przedostał się do Harlen w Holandii. Tam dostał się w ręce Amerykanów. Trzy tygodnie później znalazł się w Szkocji w mundurach polskiej armii. W okresie 26 października 1944 do 16 września 1946 służył w Pierwszym Korpusie Polskim (Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie), którego dowódcą był gen. Mieczysław Boruta-Spiechowicz. Najpierw odbył szkolenie ogólne w Ośrodku Szkolenia Piechoty w Polkemmet w Szkocji. Uczestniczył ponadto w kursie telegrafistów. Najdłużej stacjonował w Dumblance Crieff Aberfleldy. W marcu 1945 uzyskał stopień starszego strzelca. Od grudnia 1945 służył w Kwaterze Głównej Kompanii w Centrum Szkolenia Piechoty. Następnie skierowany do 4 Warszawskiego Batalionu Strzelców Spadochronowych (luty 1946). W kwietniu 1946 roku odbył półroczny kurs pielęgniarzy, dzięki czemu trafił do 1 Polskiego Szpitala Wojskowego w Taymouth Castle ( Szkocja). 17 września 1946 roku został wcielony do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczania (gen. Stanisław Kopański). Głównym celem PKPiR było przygotowywanie żołnierzy do życia cywilnego (uczyli się języka angielskiego i zawodów na kursach, podejmowali pracę). 18 grudnia 1947 zwolniony z wojska.

Pan Kazimierz Ośka za udział w wojnie został odznaczony brytyjskim Medalem Wojennym 1939 - 1945 (The War Medal 1939 - 1945).

W Szkocji poznał córkę francuskiego emigranta - Kazimierę. 24 kwietnia 1948 roku pan Kazimierz i pani Kazimiera zawarli ślub.

Od wielu lat pan Kazimierz Ośka mieszka w Londynie. W 1958 roku otrzymał brytyjskie obywatelstwo. Nigdy jednak nie zapomniał o Ojczyźnie, a szczególnie o swoich rodzinnych Słowikach. Kilkakrotnie przyjeżdżał do Polski.

W 1997 roku postanowił przekazać część swojego majątku na budowę nowej szkoły w Słowikach. Dzięki jego staraniom uczniowie posiadają nowy, świetnie wyposażony budynek: pracownia językowa, informatyczna, boisko sportowe.

W czerwcu 2004 roku Dyrekcja Szkoły Podstawowej, Rada Pedagogiczna, Rada Rodziców i Samorząd Uczniowski skierowali do Urzędu Gminy w Sieciechowie wniosek o nadanie szkole imienia Pana Kazimierza Ośki.

W październiku 2004 roku Rada Gminy podjęła uchwałę o nadaniu szkole imienia.